web statistic
Random toughts and events: 1.6.07.
test test

четвртак, 28. јун 2007.

Izjava dana

Code is poerty

среда, 27. јун 2007.

Sitno sitno

Jos malo pa

RHCP - razocarenje godine


Beskrajno tužno kada gledate sve te ljude, sve te registarske tablice, BG, PU, ST, ZG, NS i tako dalje, dok posmatrate reku ljudi, svi pohitali u Inđiju, dali 30 evra na keca, prešli na post paid, dali krv, šta sve nisu uradili... samo da im se na 18 m visokoj bini poklone mega planetarne zvezde koje taj status imaju već dve decenije. Usput su se u autobusima i automobilima slušali samo oni, pevalo se na sav glas i posle svake pesme ponavljalo „Uh kad bi ovo svirali!“ A epilog?

I nebo je plakalo od tuge.
...
Vraćanje iz Inđije postalo je teže nego vraćanje iz Indije >>>

pepersi, uz svu predivnu volju ekipe exit-a, uz masu fanova i ljudi željnih dobre svirke i provoda, sa svim naporima ljudi iz organizacije - donošenje sobe za meditaciju iz italije, obezbeđenje visoko stručnog medicinskog osoblja, i drugo; proveli su na stejdžu u srbiji ravno jedan sat i dvadeset i pet minuta.

nemam šta mnogo da kažem na račun velikih selebritiza iz kalifornije, osim da sam zgađen ovakvim pristupom megapopularnog benda. mogli ste odmah na početku da kažete da vam je potrebna tezga, red hot čili pepers, verovatno vas tada ne bismo ni zvali.

thank you for all the fish,

and please do not come ever again back to serbia. >>>
Da podsetim, Metallica je svojevremeno svirala u Bgd-u 2h 15min uz izvodjenje 18 pesama.

недеља, 24. јун 2007.

Čanak malopre u "Utisku"

Čanak: To je kao kada razmišljate o roditeljima recimo, a onda najedanput vidite porno-film koji je vaša mama snimila kad je bila u mladosti. To je ista ta stvar, mislim, znate da to rade, ali nekako stalno misliš da je drugačije, tako nekako, ne znam da li sam bio...

Prelević: Meni nejasni...

Bećković: Duhoviti u svakom slučaju...

Prelević: ...to je jedan mali broj ljudi mogao da oseti taj doživljaj, nadam se.

Bila nam je zubna vila



Dan igranja u Mechelenu



Sanovnik

Nocas najcudniji san u zivotu: sanjam da me trese struja, uhvatila sam kao dva neka aparata i naravno ne mogu da ih pustim. I probudim se u soku, osetim da me bole listovi.

Mora da me je u snu u stvari uhvatio grc, a san se adaptirao na to. Kao kad vam zazvoni budilnik, a vi sanjate da nesto zvoni.

Sta god da je, u sanovniku pise (nije da bas verujem, al volim da pogledam, narocito kad je nesto upecatljivo kao ovo nocas):

ELEKTRIČNA STRUJA
Ako vas strese električna struja - očekuje vas neko veliko uzbudjenje. Vidjeti elektranu - očekuje vas veliki izdatak.
Elektranu nisam videla, pa da vidimo kakvo ce to uzbudjenje biti. Imam ispit sledece nedelje i idem na more u petak

Izjava dana

rodjaka:

Idem drugog jula, a vracam se 30. avgusta. Jako sam uzbudjena i moram da ti kazem u poverenju da se osecam kao da se vracam u mladost - nema dece, nema kuhinje, samo ucenje i uzivanje... Mada, kad bolje razmislim, kad sam studirala samo sam brinula da li cu se udati, imati dece i da li cu imati kome da kuvam...

Mića i Dića na priredbi


Kolega s faxa




Dada Vujasinović i Slavko Ćuruvija na Youtube

Studio B 1993.
"Utisak Nedelje" i "Sedma Sila"

Sa foruma B92


MM: Kazem ja Djelicu: te kravate su vam jos iz prosle Vlade. Treba vam ove godine nesto modernije. Vidi pa nagovori ove ostale da uzmete nesto novije...






___________________________________________________________



Srdja: Upozoravam vas da ću na sva pitanja odgovarati sa "ne", pošto sam se, kad sam poslednji put u ovom sastavu rekao "da", ozbiljno zajebo.


___________________________________________________________




"Trepnuo si Vojo, pobedila sam!"
Toona: Dobro, mogu i ja tebe nadrkano da gledam

субота, 23. јун 2007.

Najdivnija vest!!!

Anna Theodora Helgesen
rodjena 16.06.2007 u 10:27
teska 4220 g
dugacka 53cm

среда, 20. јун 2007.

Kako podaci struje internetom

for dummies?

Omiljena Mićina i Dićina stvar

The magicicada emerges for a few weeks of chirping, mating and death


UNDER the woodlands and back yards of northern Illinois, more than a trillion grubs have woken from 17 years of underground slumber. Over the past month, the periodical cicadas of Brood XIII, native to the area, have crawled up roots, through the earth's surface and onto tree trunks everywhere, to moult and spread wings. Carl Strang, a naturalist with DuPage county, says a single acre can produce 1.5m of them. Within weeks, every one of these bugs will have dropped dead. Till then the males fly in biblical swarms among the treetops, serenading the fair sex. After much mating, females sow eggs among the twigs. Their young will repeat this dance in June 2024.

Locals call them “locusts” but the Magicicada species of North America are as harmless as can be. Having fed on root sap during their underground life, mature cicadas have no need to eat and indeed no mouths. With no bite, sting or poison, they are gentle, even helpless.

The cicada is also tasty to fellow animals—which is precisely the point of its extraordinary life-cycle. Evolutionary biologists call this a strategy of “predator satiation”: without natural defences, the cicada in its billions allows every other bug, bird, chipmunk and pet dog in sight to gorge itself silly. When every predator has been sated, only a fraction of the brood has been lost. The rest are free to idle through a brief coda to their long subterranean lives. They spend it in sunshine, music and insect love.

There are 12 broods of 17-year cicadas scattered around the Midwestern and eastern United States, and three broods on a 13-year cycle. It is no coincidence that the span of each brood's cycle is a prime number of years. If a brood were to emerge in cycles divisible by a smaller number, then local predators could reap rewards by synchronising their own shorter cycles with one of the divisors.

In Provence, the locals admire the joyful song of their annual cicada, la cigale. The more adventurous Illinoisans enjoy eating its periodical cousin. Baked, battered, sautéed and occasionally raw, cicadas feed a fair few humans in these parts. They are mildly crunchy, with a woody flavour and notes of almond, or potato. Were they marketed as crevettes du bois, they might almost find a future among local slow-food connoisseurs. But once every 17 years is perhaps too slow, even for the most patient of Midwestern mankind.

izvor

уторак, 19. јун 2007.

Moja Youtube kolekcija

Mozda spava





DSS igrac



Dragana Jugovic

понедељак, 18. јун 2007.